HERMAN VAN INGELGEM - A FEW THINGS
door Christine Vuegen
Begint Herman Van Ingelgem een radicale kunstpraktijk te ontwikkelen? Het zat er altijd in, maar deze ingreep is vrij drastisch. In de gang geeft 'Locations', foto's van digitaal dichtgemetselde huizen, een voorsmaakje. Vanuit de tuin is de galerie met neergelaten rolluiken potdicht. Binnen zijn 'a few things' aangebracht in een omgeving die grondig getransformeerd lijkt door de constructie van extra muren voor de ramen en tussenmuren met deurgaten. Kunstenaars die uit onvrede met de bestaande plaats hun eigen ruimte optrekken, zijn niet uitzonderlijk. In dit geval gaat het gepaard met een doordachte commentaar op de galerie, de plaats van de kunst in het leven end de conditie van de maatschappij die verzot is op decors, opgeblonken presentatie en representatie. De verkenning begint met een hindernis. Op scheenbeenhoogte bevindt zich een lekkende waterleidingbuis die druppelt in een plastic bekertje: 'Drop Drop Drop'. Het huis wordt binnenstebuiten gekeerd, de aftakeling wordt blootgelegd en de achterkant van de schone schijn doemt op. Het beeld is er op het eerste zicht vanonder gemuisd, maar uiteindelijk doen de vier kraakwitte kamers dienst als sokkel. Het gebrandschilderd raam, het enige dat overbleef, wordt een schilderij en daartegenover toont een uitgesneden rechthoek de muurisolatiedie vol gaatjes zit door de kunst die daar werd opgehangen. Deze galerie zal niet meer lang stand houden. 'Post Commercial Space' is een maquette op de vloer; vier afgescheurde hoeken van foto's uit het boek 'Breng de tuin in huis' vormen een kunstwerk waarvan het formaat naar believen aanpasbaar is en in de laatste kamer houdt een krachtige stofzuiger in een vlekkerige video het huis en de auto schoon. Herman Van Ingelgem vond de promofilm op de televisie en wou er een 'creepy horrorfilmpje' van maken. Het komt over als een onlosmakelijk geheel, maar de meeste onderdelen redden het uitstekend in hun eentje. Vergeet niet omhoog te kijken, want daar hangt een grijnzende sculptuur. Wie 'Pink Mobil Sculpture' koopt, krijgt een kauwgum. Na enig kauwen kan je de sliert kleven waar je wil. Als hij vuil wordt of valt, gebruik je gewoon een andere roze kauwgum. Het is een ironisch spel met speculatie: de eigenaar wordt producent en mag het kunstwerk zelfs in productie brengen. De enige voorwaarde is dat de naam van de kunstenaar er telkens wordt bij vermeld. Wie weet, krijgen we weldra een invasie van roze kauwgumsculpturen.